წარმოვიდგინოთ 2025 წელი თბილისი, საქართველოს მთავრობამ შეუკვეთა რომელიმე ევროპულ ავტომწარმოებელს ავტომობილები, მაგრამ თბილისში ჩამოსვლის შემდეგ საგადასახადო ვალდებულებები არ შეასრულა. სწორედ მსგავსი რამ მოხდა 1974 წელს, როდესაც ჩრდილოეთ კორეამ Volvo-ს ქარხანას 1000 ცალი Volvo 144 შეუკვეთა. ამ უპრეცედენტო თაღლითობიდან 51 წელი გავიდა, თუმცა შვედებს ეს ვალი არ დავიწყებიათ. პროცენტების ჩათვლით ჩრდილოეთ კორეას მათთან დაახლოებით 430 მილიონი დოლარი მართებს.
ყველაფერი კი 70-იანი წლების დასაწყისში დაიწყო, როდესაც შვედეთი ჩრდილოეთ კორეას ახალ ბაზრად განიხილავდა. შვედეთმა და ჩრდილოეთ კორეამ ოფიციალურად დიპლომატიური ურთიერთობები 1973 წელს დაამყარეს. 1974 წელს შედგა მსხვილი სავაჭრო გარიგება, რომლის ნაწილიც სწორედ 1000 Volvo-ს შეკვეთა იყო.
ვოლვოები ჩრდილოეთ კორეაში ჩავიდა. მაგრამ ქვეყანაში, სადაც მოქალაქეების უმეტესობას პირადი ავტომობილის ფლობა აკრძალული ჰქონდათ, მაშ რა ბედი ეწია ამ მანქანებს? ვოლვოების ნაწილი იღბლიან ჩინოვნიკებს გადასცეს. ზოგადად, მანქანები მთავრობის საკუთრებად რჩებოდა. დარჩენილი ტექნიკა კი ტაქსებად გამოიყენებოდა, განსაკუთრებით დედაქალაქ ფხენიანში.როდესაც შვედეთმა ინვოისი გაუგზავნა, ჩრდილოეთ კორეამ უბრალოდ უგულებელყო ის.
Volvo-სთვის საბედნიეროდ, შვედეთის ექსპორტის საკრედიტო სააგენტომ (EKN) დააზღვია გარიგება და თანხა კომპანიას გადაუხადა, ასე რომ, Volvo-ს პირდაპირი ფინანსური ზარალი არ განუცდია. მიუხედავად ამისა, შვედეთის მთავრობა, გავრცელებული ინფორმაციით, წელიწადში ორჯერ უგზავნის ჩრდილოეთ კორეას დავალიანების განცხადებას, მაგრამ ის ყოველთვის უგულებელყოფილია. ამის მიუხედავად, 1974 წლის მრავალი Volvo დღესაც მოძრაობს ჩრდილოეთ კორეაში, რაც მათ მაღალ ხარისხსა და გამძლეობაზე მეტყველებს.
რატომ ინარჩუნებს შვედეთი საელჩოს ფხენიანში, როგორც ერთადერთი დასავლური ქვეყანა, რომელიც ამას აკეთებს? როგორც ჩანს, ეს უნიკალური ურთიერთობა, თუნდაც გადაუხდელი ვალის მიუხედავად, ეხმარება შვედეთს, იყოს მნიშვნელოვანი შუამავალი ჩრდილოეთ კორეასა და სხვა ქვეყნებს შორის, მაგალითად აშშ-სთან. ამრიგად, ეს 1000 გადაუხდელი Volvo გახდა დიპლომატიის ერთგვარი „განზრახვის განცხადება“, რაც შვედეთის კეთილ ნებას ადასტურებს და ეხმარება საიდუმლოებით მოცული მსოფლიოს ამ ნაწილთან მნიშვნელოვანი კავშირის შენარჩუნებაში.
